உயிர்களை உருவாக்கியது யார்?

நாம் வாழும் இவ்வுலகிலே பல விதமான உயிர் இனங்கள் வாழ்கின்றன. எத்தனை, எத்தனைமனிதர்கள், மிருகங்கள், பறவைகள், 

பூச்சிகள்,  புழுக்கள்,  ஜெந்துக்களும், மற்றும் மரங்கள், கொடிகள், செடிகள், புல் பூண்டுகள் என்று அப்பப்பா! எத்தனை கோடிக்கணக்கான படைப்புகள்!

அத்தோடு, ஒரே உயிர் இனத்தை எடுத்தால், எந்த ஒரு இரண்டும் ஒரே மாதிரி உருவம் இருப்பதில்லை; ஒரே மாதிரி பேசுவதில்லை; அசைவதில்லை; வாழுவதும் இல்லை!

எல்லா உயிரனத்தின் உடம்பினுள்ளும் எத்தனை விதமான வெளிஉறுப்புகள், உள் உறுப்புகள், இரத்த வகைகள், கலங்கள், எலும்புகள், தசை நார்கள், இரத்தங்கள் என்று அடே அப்பா!

இவற்றை எல்லாம் உருவாக்கியது மட்டுமல்ல. எல்லா உறுப்புகளும் பிழையே விடாது, ஓயாது, தொடர்ந்து இயங்கிக்கொண்டு இருப்பதற்குத் தேவையான சக்திகளை -புரதம், கொழுப்பு, இரத்தம் முதலியன- அளவோடு.அதாவது ஆகக் குறைவாயும் இல்லாமல், கூடுதலும் இல்லாமல் அளவோடு கிடைக்கச் செய்து இயந்திரத்தை நிற்காது ஓட வைத்துக்கொண்டிருக்கும் சக்திதான் என்ன?

இந்த மதி நுட்பமான, சிக்கலான இயக்கங்கள் எல்லாம் எப்படித்தான் தொடங்கின, தொடர்கின்றன என்பதை அறிந்துகொள்ள முடியாது போனதால், மனிதன் இலகுவான ஒரு முடிவுக்கு வந்தான். இதற்கெல்லாம் ஒரு'நுண்ணறிவுள்ள சிருஷ்டிகர்த்தா' ( Intelligent Designer / Creator ) என்ற ஒருவரால்தான் முடிந்திருக்கும் என்ற முடிவுக்கு வந்தான். அவருக்குக் கடவுள் என்று பெயரையும் வைத்துக் கொண்டான். ஆக, இந்த பிரபஞ்சத்தில் நடைபெறும் எதையும் உருவாக்கி, படைத்து, காப்பாற்றி, இயக்கி, இறுதியில் அழித்து விடுபவனும் கடவுளே என்று நம்பத் தொடங்கினான். அவர் இன்றி எதுவுமே அசையாது என்று முடிவு செய்தான்.

ஆனால், நிறுவல் இன்றி ஒன்றையும் ஏற்றுக்கொள்ள இணங்காத கடவுள்

மறுப்புவாதிகள், சமூக சீர்திருத்தவாதிகள் எல்லோரும் இப்படி முடிவு எடுப்பது மனிதனின் ஆற்றாத்தனம் என்றும், கடவுள் என்பது ஒரு மூட நம்பிக்கை என்றும் பறை சாற்றித் திரிவார்கள்.

இவர்களின் கூற்றுப்படி, 'அப்படி ஒரு கடவுளும் இருந்து இவற்றை எல்லாம் படைக்கவில்லை;  எல்லாம் இயற்கையாகவே தானாகவே உருவாகின்றன,  ஓர் உயிர் உருவாகத் தேவையான பொருட்கள் எல்லாம் என்றோ, எப்போதோ காத்திராப் பிரகாரமாக, எதிர்பாராத சூழலில்,  தற்செயலாக,  என்னோ விதமாக சந்தித்துக் கலந்ததால் உருவானது முதல் தோன்றிய ஒற்றைக் கல உயிரில் இருந்து. தொடர்ந்து, கோடிக்கணக்கான வருடங்களாக நடைபெற்றுக்கொண்டிருக்கும் பரிணாம வளர்ச்சியினால், வெவ்வேறு விதமான உயிரினங்கள் உருவம் பெற்றன' என்பதுதான் உண்மை என்பார்கள்.

•                                             

ஆனால், அளவற்ற சிக்கல் கொண்ட இந்த உடலமைப்பை உருவாகவோ,  இயக்கவோ,  பராமரிக்கவோ எப்படி அந்த இயற்கை என்பது உதவி செய்துகொண்டே இருக்கலாம்? எவ்வளவு அழகான அதிசயமான பிறப்புகள் இவை எல்லாம்! அது எப்படி பல விதமான உயிர் இனங்களும், இயற்கையாய் நடக்கும் பரிணாம சக்கரத்தில்தான் என்றாலும், ஒரு வித பிசகலும் இல்லாது பிறந்து,  வாழ்ந்து, மடிந்துகொண்டே இருக்க முடியும்? 'காத்திராப்பிரகாரம்' எப்போதோ ஒருமுறை வரலாம்; எப்பொழுதும், எந்நேரமும் வரமுடியுமா?

ஓர் உயிர் உருவாவதற்கு DNA, RNA என்னும் இரு வகை அமிலப் பொருட்கள் தேவையாகும். அமினோ அமிலம் எனப்படும் புரதக் கட்டமைப்பால் உருவாகப்பட்டது தான் உடம்பினுள் இருக்கும் எண்ணற்ற கலங்கள். ஓர் உயிரின் மரபணுவை DNA முடிவு செய்ய, இதை எல்லாக் கலங்களுக்கும் இட்டுச் சென்று புரத உற்பத்திக்கு உதவி செய்வது RNA ஆகும். அதாவது, DNA ஒரு கணினி என்று வைத்தால், அதனுள் இருக்கும் மென்பொருட்கள் எல்லாம் RNA என்று வைத்துக் கொள்ளலாம். இன்னும் விளக்கமாகச் சொன்னால், DNAநிலையாய் இருந்து சிக்கலான பல தகவல்களை தன்பால் நீண்ட காலமாகச் சேமித்து வைத்திருக்க, RNA தன் பலவிதமான திறமைகளின் மூலம் நுண்ணுயிர்களின் பல பாகங்கள்பாலும் இட்டுச் சென்று எண்ணற்ற பணிகளைச் செய்கிறது.

இந்த DNA,  RNA என்பவற்றை செயற்கையாக உருவாக்க முடியுமா? முடியும் என்று ஓர் அடிப்படை உயிரணுவை செய்தும் காட்டியுள்ளார்கள். ஆனால், இவற்றை உருவாக்கிய மூலத் தனிமங்களை இவர்களா உருவாக்கினார்கள்? இல்லையே!

இவ்வளவு அற்புதமான உயிரினம் ஒன்று உருவாவதற்கோ, வளர்ச்சி அடைவதற்கோ எப்படி இயற்கையானது அந்த அளவுக்கு உதவி இருக்க முடியும்? இந்த தலை, கண், காது, வாய், மூக்கு, கை, கால் முதலான வெளி உறுப்புகளும், இதயம், சுவாசப் பை, குடல், ஈரல், இரைப்பை என்று எண்ணற்ற உள் உறுப்புகளும், எங்கும் சூழ்ந்திருக்கும் கலங்கள்,  தசைகள,  நார்கள் இரத்தம் என்று எல்லாமே எவ்வாறு அந்ததந்த இடத்தில், சரியான அளவோடு இம்மியளவும் பிழை விடாது பொருத்தப் பட்டிருப்பதற்கு, அந்த இயற்கையாக நடந்த 'காத்திராப் பிரகாரமாக அதிசயச் சேர்ப்புச் சந்திப்பு' என்பது கொஞ்சம் நம்பவே முடியாத ஒரு நிகழ்தகவாய் (probability )இருக்கின்றதே!

சும்மா ஒருமுறை யோசித்துப் பாருங்கள்! ஒரு கணினியையோ ராக்கற்றையோ உருவாக்குவதற்குத் தேவையான சகல இலத்திர- மின் பொருட்கள், உலோக வகைகள் எல்லாம் காத்திராப் பிரகாரமாக இயற்கையில் ஒன்று சேர வாய்ப்புகள் இருக்கின்றதா? அல்லது தேவையான அளவு செங்கட்டிகள்,  சீமந்து, மணல், கல் வகைகள், உலோக, மரம், பலகை, நீர், மின் கம்பி, நீர் குழாய்கள்,  பிளாஸ்டிக், பெயிண்ட் வகைகள் எல்லாம் இயற்கையாக தற்செயலாகச் சந்தித்து, ஒன்று சேர்ந்து, அழகிய கனவு அரண்மனை ஒன்றைக் கட்டித் தரும் வாய்ப்பு இருக்கிறதா? இல்லவே இல்லை!

ஆதலால்தான் ஒரு முடிவுக்கு மக்கள் வந்தார்கள். எதோ ஒரு சக்தி, நம்மால் விளங்கிக் கொள்ள முடியாத மகா சக்தி, நம்மைச் சுற்றி இருந்து இவற்றை எல்லாம் சிருஷ்டி செய்துகொண்டு இருப்பதாக நம்பினார்கள்.

நம் குறுகிய அறிவுத் திறனுக்கு உட்பட்டு அந்த சக்திக்கான கர்த்தாவை அறிய முடியாது. எங்கள் மட்டுப்படுத்தப்பட்ட பரிமாண எல்லைக் கூண்டுக்குள் இருந்து கொண்டு அந்தப் பல் பரிமாண சிருஷ்டிகரை உணர முடியாது. சாதாரண மக்களிலும் பார்க்கக் கூடிய அளவு புலனறிவு, மற்றும் பரிமாண உணர்வு கொண்டவராய் அப்பப்போது பிறந்திருக்கும் சில ஞானிகளால்தான் அவரை ஓரளவுக்கு அறிந்திருக்க முடியும்.

ஆதலால், உயிர்கள் உருவாக்கியது இயற்கையாய் இருப்பதற்கான சாத்தியகூறுகள் மிகவும் குறைவாகவே இருக்கின்றது.  என்பதால், கடவுள்தான் எல்லாவற்றிற்கும் காரணம் என்று முடிவு கட்டிவிட்டான் மனிதன்.

என்றாலும், சிருஷ்டித்தவரை வணங்கவேண்டும் என்ற கொள்கைதான் எப்படி உருவானது என்று புரியாமல் இருக்கின்றது. படைத்தவர் அவர் என்றால் படைத்துப்போட்டுப் போகட்டுமே! ஏன்தான் அவரை வணக்க வேண்டும்?

நாம் அன்றாடம் உபயோகிக்கும் மிகவும் அத்தியாவசியமான சாதனங்கள், வாகனங்கள், பொருட்கள் என்று என்னென்னவெல்லாம் கண்டு பிடித்து, உருவாக்கி, இயக்கிக்கொண்டு இருக்கின்றார்களே பலர்! இவர்கள் எல்லோரும் இவற்றை எல்லாம் உருவாகினார்கள் என்பதற்காக அவர்களுக்கெல்லாம் கோவில் கட்டிக் கும்பிட்டுக் கொண்டா இருக்கிறோம்? அல்லவே!

இரண்டு பக்க விவாதங்கள் எல்லாமே வெறும் ஊகங்களை அடிப்படையாக வைத்துதான் பேசப்படுகின்றன.எது உண்மை, எது பொய் என்று காலம்தான் பதில் சொல்லும்.

                                                                                                                           ஆக்கம்:செல்வத்துரை சந்திரகாசன்