ஆசை+ஆசை...பேராசை

கனவிலும் காசுமரம் 

நாம்பிறந்தநாளிலிருந்தேபலவிதமானஆசைகளைக்கொண்டவர்களாகவேஇருக்கிறோம். முதலில்வர்ணப்பொம்மைக்குஆசை, பின்னர், பலவிதஉடைகளுக்குஆசை, மேல்நிலைக்கல்விக்குஆசை,பெரும்வேலைக்குஆசை, வாழ்வுத்துணைவருக்குஆசை, பெரும்வீட்டுக்குஆசை, பாரியகாருக்குஆசை, மின்னும்பொன்னுக்குஆசை, பேரூர்மண்ணுக்குஆசை, உயரியபதவிக்குஆசை, பெயர்தரும்புகழுக்குஆசை, அளவில்லாப்பொருளுக்குஆசை, அங்கேகிடப்பதும்ஆசை, இங்கேஇருப்பதும்ஆசைஎன்றுஆசைகள்நீண்டுகொண்டேபோகும்.

ஆசைப்படுவதுஒருஅளவுக்குஇருந்தால்ஒருபிரச்சனையும்இல்லை. ஆனால், அதுவாழ்வில்நிம்மதியின்மையைக்கொடுக்கும்பேராசையாய்வளரவிடாதுபார்த்துக்கொள்ளவேண்டும்.

நம்மில்பலர், நம்மிடம்இருப்பதையேஅனுபவிக்காது, நம்மிடம்இல்லாதவைகளை, கிடைக்காதவைகளை, எட்டவேமுடியாதவைகளைநோக்கிஆசைப்பட்டு, கவலையில்மூழ்கிநேரத்தைவிரயம்செய்கிறோம். வைத்திருக்கும்ஐபோனின்எல்லாவசதிகளையும்பாவிக்கும்தேவைஇல்லாமல்இருந்தாலும், மேலும்பலநவீனவசதிகளுடன்புதியபோன்வரும்போதுஓடிச்சென்றுவாங்குவதுபோல, நம்மிடம்இருப்பனவற்றைக்கொண்டுமகிழ்வாகவாழப்பழகஒருபகுதிநேரத்தைஒதுக்கமறுக்கிறோம். நாம்நலமேவாழத்தான்நினைக்கிறோம்; ஆனால்வாழமறுக்கிறோம். நாம்விரும்பியவைஎல்லாம்கிடைக்கவில்லையேஎன்றுஏங்குவதைவிடுத்து, நமக்குவேண்டவேவேண்டாம்என்றுவெறுத்திருப்பவைபல, நம்பால்அண்டாமல்இருப்பதைஇட்டுப்பேருவகைஅடையவேண்டாமா? மனத்தில்முளைக்கும்பேராசைதான்அமைதியின்மைக்குஅத்திவாரம். அதிலிருந்துதான்பலமானதுன்பம்என்னும்கட்டடம்நிர்மாணமாகும்.

ஆசைக்குஒருஅளவுண்டு.

கண்ணால்ஓரளவேபார்க்கமுடியும்; அதிகூடியஒளியோ, இருட்டோகுருடாக்கும்.

வாயால்ஓரளவேபேசமுடியும்; கூடினால், குறைந்தால்ஊமையாக்கும்.

செவியால்ஓரளவேகேட்கமுடியும்; கூடினால்; குறைந்தால்செவிடாக்கும்.

மூக்கால்ஓரளவேமுகரமுடியும்; மீறனால்ஒன்றும்மணம்தோன்றா.

மெய்யால்ஓரளவேஉணரமுடியும், மிஞ்சின்பிரேதத்திற்குச்சமம் .

நாக்கால்ஓரளவேருசிக்கமுடியும், கூடின்நாக்கைஎரித்துவிடும்.

வயிறும்ஓரளவேஉண்ணமுடியும்,  கூடினால், குறைந்தால்இறப்பேநிகழும்.

மூளையும்ஓரளவேகற்கமுடியும்; கல்லாததுஉலகளவுஆகும்.

ஆசையும்ஓரளவேகொள்ளமுடியும், கூடினால்மனம்நிம்மதிஇழந்துதவிக்கும்.

ஆகவே, ஆசைஒருஎல்லைக்குள்நின்றுவிடவேண்டும்.

நாம்சுற்றிச்சுற்றிப்பேராசைஎன்னும்வட்டத்தினுள்மீண்டும்மீண்டும்விழுந்துகொண்டேஇருக்கிறோம்.

நாம்இறந்தவர்களாகவாழ்கிறோம், நம்பேராசைபூர்த்தியாகாததால்!

நாம்பேராசைகொண்டதோ, எல்லாம்எமக்கேஎன்றசிந்தனையினால்!

எல்லாமேஎமக்கானது, மற்றவர்களுக்குக்கொடுக்காமையினால்!

மற்றவர்களுக்குக்கொடுக்கவோ, அப்படிஎம்மிடம்ஒன்றும்இல்லை!

எம்மிடம்ஒன்றுமேஇல்லாததால், எமக்குநாமேகொடுக்கவிழைந்தோம்!

நமக்குநாமேகொடுக்கவிழையும்போது, நாம்ஒருவெறும்மனிதர்என்றுபுரிந்தோம்!

வெறுமனேஉள்ளநாம், கொஞ்சவசதிதேடஆசைகொண்டோம்!

ஆசைகொண்டநாம், வாழவேண்டும்என்றுதிரும்பிவந்தோம்.

திரும்பவும்,

வாழவந்தநாம்இறந்தவர்களாகவாழ்கிறோம், - - - - - -

ஆசைகள்பலபடிநிலைகளைக்கொண்டது. உலகில்ஒவ்வொருபிரிவினரும்தத்தமக்குவேண்டியவிடயங்களையிட்டேஆசைப்படுவர்.

பலர், உடல்முதலியஐம்புலன்களால்உணர்ந்துஅனுபவிக்ககூடியஉடல்சுகம்தேடிஆசைப்படுவர். சிலர், இப்புலன்களையும்தாண்டித்தமதுமனத்தால்உணரும்சந்தோசம்காணஆசைப்படுவர். வேறுசிலர், இந்தச்சந்தோசத்தைதமதுஉள்ளுணர்வுகளோடுஇணைக்கும்அந்தஆனந்தத்தின்பால்ஆசைப்படுவர். மேலும்சிலரோ,  இந்தஆனந்தத்தினூடாகஇறைவனைஉணரும்பரவசத்தின்மேல்ஆசைகொள்வர்.

மொத்தத்தில், எல்லோருமேஆசைகொள்பவர்களாகத்தான்இருந்தாலும், பிந்தியநிலையில்உள்ளபவர்கள்ஆசையின்நிமித்தம்அல்லல்படுவதுகுறைவுகிடையாது.

தெருவில்படுக்கும்தனிப்பிச்சைக்காரன், தன்பக்கத்தில்படுத்திருக்கும்பிச்சைக்காரக்குடும்பத்தின்வாழ்வைப்பார்த்துஆசைப்படுவான். அக்குடும்பமோ, பக்கத்தில்படங்கினால்கூரைபோட்டுப்படுத்திருக்கும்அயலவரைப்பார்த்துஏங்கும். அவர்களோஓலைவீடுஒன்றுஇருந்தால்நல்லதுஎன்றுஏங்குவர். ஓலைவீட்டுக்காரனோ -  - - அப்படியேஆசைவளர்ந்துகொண்டேபோகும்.

சந்தோசம்என்பதுஅவரவர்மனதைப்பொறுத்தது. நாளைகிடைக்கும்என்றுஎதிர்பார்த்துக்கொண்டிருக்கும்ஒருகோடிரூபாவிலும்பார்க்கஇன்றுகையில்இருக்கும்ஒருரூபாதான்உண்மை, நிச்சயம், மேல், சந்தோசம். கோடீஸ்வரன்என்றால்அவன்சந்தோசமாய்இருப்பவன்என்றோ, ஏழைஎன்றால்சந்தோசம்அற்றவன்என்றோஎடுத்துக்கொள்ளமுடியாது.

எல்லாம்அவரவர்மனத்தைப்பொறுத்தது.

ஆக்கம்:செல்வதுரைசந்திரகாசன்