பழகத் தெரிய வேணும் – 39


ஓயாமல் உதவுவது உதவியா, உபத்திரவமா?

`உலகில் தீயன என்பதே கிடையாது,’ என்று வளர்க்கப்பட்டதால் அரசிளங்குமரனான சித்தார்த்தர் பிணியையும். மரணத்தையும் கண்டபோது, குடும்ப வாழ்வையே வெறுத்துப்போனார் என்று தெளிவுபடுத்துகிறது கௌதம புத்தரின் சரிதம்.


பல பெற்றோர் ஏன் குழந்தைகளை அப்படி வளர்க்கிறார்கள்?


அவர்களைப் பொறுத்தவரை, அது அன்பைக் காட்டும் வழி.


`என்னுடையகுழந்தை!’ என்று உரிமை கொண்டாடும் மனப்பான்மை இன்னொரு காரணம்.


`யாரும் புத்தி சொல்லாமல், நான் நிறைய தப்பு செய்துட்டேன். நீயும் அப்படிக் கஷ்டப்படக்கூடாது,’ என்பார்கள், கரிசனத்துடன்.


அப்படி வளர்க்கப்பட்ட குழந்தைகள் மகிழ்ச்சியோ, பயனோ அடைகிறார்களா என்பது வேறு விஷயம்.


ஓயாமல் உதவுவது உதவியா?


கதை:

திருமணமாகி பல ஆண்டுகள் கழித்துப் பிறந்த பெண் காஞ்சனா.

அவள் பள்ளிக்கூடத்தில் படித்துக்கொண்டிருந்தபோது, அருமை பெருமையாக வளர்த்த மகள் இரவில் நெடுநேரம் வீட்டுப்பாடம் செய்து, உடலைக் கெடுத்துக்கொள்கிறாளே என்ற ஆதங்கம் அவள் பெற்றோருக்கு.

“காஞ்சனாவோட அப்பா பள்ளிக்கூடத்துக்குப் போய், `எங்க குழந்தைக்கு அதிகமா வீட்டுப்பாடம் கொடுக்காதீங்க!’ என்று சொல்லிட்டு வந்தார்,” என்று அவளுடைய தாய் என்னிடம் கூறியபோது, அப்பெண்ணின்மேல் பரிதாபம்தான் எழுந்தது.

உடன் படிக்கும் மாணவிகள் கேலி செய்ய மாட்டார்களா?

தெரிந்தோ, தெரியாமலோ, சில பெற்றோரே குழந்தைகள் பிறருடன் பழகத் தெரியாமலிருக்க இவ்வாறு வழிவகுத்து விடுகின்றனர்.


குழந்தை விழுந்துவிடுமே!

நடக்கப் பழகும் குழந்தை விழாமல் இருக்காது. விழத்தான் செய்யும். இயற்கையே அதற்குப் பாதுகாப்புக் கவசம் அளிக்கிறது, மூளையில்.


தளர்நடை போடும் குழந்தையின் பின்னாலேயே பதட்டத்துடன் நடக்காது, கண்டும் காணாததுபோல் இருந்தால், அவனும் அதைப் பெரிதுபண்ண மாட்டான். `விழுந்தால் எழுந்திருக்க வேண்டும்!’ என்று புரிந்துகொள்வான்.


கதை:

டெய்ஸி எங்கு போனாலும் அவளைக் கண்காணிக்க ஒரு காவலரை அமர்த்தியிருந்தார் அவளுடைய தந்தை.

அவருக்கு உத்தியோக ரீதியில் எதிரிகள் அதிகம். அவர்களால் மகளுக்குக் கெடுதல் நிகழ்ந்துவிடுமோ என்று பயத்தின் விளைவு அது.

தன்னையொத்த தோழிகள் அனுபவித்த சுதந்திரம் தனக்குக் கிடைக்கவில்லையே என்று நொந்துபோனாள் அப்பெண். தந்தைமீது தாளாத கோபம் வந்தது. ஆனால், உண்மை நிலவரமும் புரிந்திருந்ததால், அவரை எதிர்க்க முடியவில்லை.

அவளுடைய நல்ல காலமோ, கெட்ட காலமோ, தந்தை உத்தியோக நிமித்தம் குடும்பத்துடன் வேறு ஊருக்குச் செல்ல வேண்டியிருந்தது. படித்துகொண்டிருந்த இருபது வயது மகள் தனியாக விடப்பட்டாள்.

இம்மாதிரி வளர்ந்த இளம்பெண்களுக்கு நல்லவர், கெட்டவர் என்ற வித்தியாசம் புரியாது.

உலகம் புரியாது வளர்க்கப்பட்டவர்களுடன் நண்பரைப்போல் பழகி, பணத்தையோ, வேறு எதையெல்லாமோ பிடுங்க எத்தனைபேர் காத்திருப்பர்!

பொறுப்பான பெற்றோர் என்ன செய்திருக்க வேண்டும்?

அந்தந்த வயதுக்குத் தேவையான அறிவுரையைக் கூறி, அப்படியே தவறிழைத்தாலும் அதை எப்படி நிவர்த்தி செய்வது என்று சொல்லிக்கொடுத்திருக்கலாம்.


வீட்டைவிட்டு ஓடிப்போன பெண்

ஸிதி (SITI) என்ற பெண் என்னிடம் சொன்னது இது. பாட்டியிடம் வளர்ந்தவள் அவள்.

வெளிநாட்டில் வேலை பார்க்கச் சென்ற அவளுடைய தாய் தவறான முறையில் பணம் சம்பாதிப்பதை அறிந்த பாட்டி, பேத்தியும் அப்படிக் கெட்டுவிடக்கூடாது என்று மிகுந்த பிரயாசை எடுத்துக்கொண்டாள்.

பள்ளிக்கூடம் சென்று திரும்பியவுடன் ஸிதி அவளுடைய அறையில் வைத்துப் பூட்டப்பட்டாள்.

“பைத்தியம் பிடித்துவிடும்போல் இருந்தது. அதனால், என்னுடன் படித்த பையனை எங்கள் வீட்டுக்கு வரச்சொல்வேன்,” என்றாள், களங்கமில்லாது.

“அப்போது பாட்டி உன்னை வெளியில் விடுவார்களா?” என்று கேட்டேன்.

“இல்லை. அவன் என் குளியலறையிலிருந்த ஓட்டைப் பிரித்துக் கீழே இறங்குவான்!”

“என்ன செய்வீர்கள்?”

“சும்மா பேசிக்கொண்டிருப்போம். அவ்வளவுதான்!”

பேச்சுச் சப்தம் பாட்டிக்குக் கேட்டிருக்காதா!

`வயதான காலத்தில் இந்தப் பெண்ணை என்னால் பார்த்துக்கொள்ள முடியவில்லை,” என்று காவல்துறையினரிடம் முறையிட்டிருக்கிறாள்.

அவ்வளவுதான். வீட்டைவிட்டு `ஓடிப்போன’ இளம்பெண்களுக்காக இயங்கும் இல்லத்தில் கொண்டுவந்து சேர்க்கப்பட்டாள் ஸிதி. அங்கு பதினெட்டு வயதுக்குட்பட்ட சிறுமிகள் இருந்தார்கள்.

நான் மேலும் துருவியபோது, நண்பனுடன் உடலுறவெல்லாம் கிடையாது என்றாள். எனக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது.


`பெரிதாக எந்த தவறும் செய்யாது, சிறைபோல் ஓரிடத்தில் அடைபட்டுக்கிடக்கிறாள், பாவம்!’ என்ற வருத்தமும் எழுந்தது. இவள் எங்கே ஓடிப்போனாள்!


பிற பெண்கள் அவளைப்போல் இருக்கவில்லை. கண்டிப்பாரின்றி, அல்லது தாளமுடியாத கண்டிப்பால், அவர்கள் தம் `சுதந்திர’ப்போக்கைப் பெருமையுடன் விவரிக்க, இவளும் தவறான பாதையில் நடக்கக்கூடும்.


எல்லா ஆண்களுக்கும் ஒரே ஒரு எண்ணம்தான்

`எல்லா ஆண்களும் கெட்டவர்கள். அவர்கள் மனதில் ஒரே ஒரு எண்ணம்தான் எப்போதும். யாரையும் நம்பாதே!’ என்று போதித்து வளர்க்கப்படும் பெண்ணுக்கு எந்த வயதிலும் பயம்தான்.


இதைப்பற்றி அறிய, நான் நம்பகமான என் நண்பரிடம் கேட்டேன்.


‘Most men. Not all!” என்றார். (அனேக ஆண்கள் அப்படித்தான். எல்லாரும் கிடையாது).


பையன்களுக்கும் இதுபோன்ற போதனைகள் உண்டு.


கதை:

பதினெட்டு வயதில்,  முதன்முதலாகப் பெண்களுடன் சேர்ந்து கல்வி பயிலும் அனுபவம் அந்தப் பையன்களுக்குப் புதிது.

“எங்களுக்குப் பதினாறு வயதானபோது, பள்ளி ஆசிரியைகள் எங்களை என்னமோ `காமாந்தகாரர்கள்’ என்பதுபோல் பயத்துடன் பார்த்தார்கள். எங்களுக்கு ஒரே ஆத்திரம்,” என்று என் மகளுடன் படித்த மாணவர்கள் கூறினார்கள்.

`பெண்களுடன் எப்படிப் பழகுவது?’ என்று குழம்பியிருந்த அவர்களுக்கு, உறவினர் பையன்களுடன் பழகியிருந்த தோழிகள் தைரியம் அளித்தனர்.

அவ்வப்போது, அவர்களைப்பற்றி அறிந்திருந்த நான், “தீபாவளிக்கு உன் நண்பர்களை அழை,” என்று நான் மகளிடம் கூற, “அவர்களெல்லாம் பெண்கள் வீட்டுக்கு வரமாட்டார்களே!” என்றாள், சிரித்தபடி.

“அம்மா அழைக்கச் சொன்னாள் என்று சொல்,” என்று சொல்லிக்கொடுத்தேன்.

நான் பேயா?

நாலைந்து பையன்கள் வந்தார்கள். என்னைப் பார்த்ததும் ஒரே நடுக்கம். வரவேற்றுவிட்டு, வேகமாக உள்ளே போய்விட்டேன்.

ஒரு பையன், “நான் ஒரு பொண்ணோட வீட்டிலே இருக்கேன்னு தெரிஞ்சா, எங்க பாட்டி உயிரை விட்டுடுவாங்க.” என்று சொன்னது காதில் கேட்டது.

“ஒங்கம்மாவுக்கு நாங்க வர்றது தெரியுமா?” என்றது இன்னொரு குரல்.

அவர்கள் சென்றபின், “வீட்டுக்கு யார் வந்தாலும், உட்கார்ந்து பேசுவியே?” என்று மகள் சந்தேகம் கேட்டாள்.

“அந்த பையன்களின் முகத்தைப் பார்த்தாயா? என்னைப் பார்த்ததும், பேயைக் கண்டதுபோல் நடுங்கிவிட்டார்கள்!” என்று சிரித்தேன்.

`பாதுகாப்பு’ என்ற பெயரில் அநாவசியமான பயங்களைப் புகுத்தி வளர்ப்பதும் தவறுதான்.

எப்போது நின்று பேசலாம், எப்போது ஓடவேண்டும் என்று அந்தந்த வயதில் சொல்லிக்கொடுக்காவிட்டால், மிரட்சிதான் எழும்.

பெரியவர்களாக ஆனதும், பெண்களைக் கேலி செய்து, தம் பலத்தை, அதிகாரமாக நிலைநாட்டிக்கொள்கிறவர்கள் முன்பு தாம் அடைந்த பயத்தைப் பிறர்பால் செலுத்த முனைகிறவர்களோ?

:நிர்மலா ராகவன்-/-எழுத்தாளர், சமூக ஆர்வலர். மலேசியா. 

தொடரும்.... 
👉அடுத்தப்பகுதி வாசிக்க... அழுத்துக
👉ஆரம்பத்திலிருந்து வாசிக்க அழுத்துக 

திருக்குறள்... -/81/- பழைமை

திருக்குறள் தொடர்கிறது




81. பழைமை

👉குறள் 801:

பழைமை எனப்படுவ தியாதெனின் யாதும்

கிழமையைக் கீழ்ந்திடா நட்பு.

மு.வ உரை:

பழைமை என்று சொல்லப்படுவது எது என்று வினாவினால் அது பழகியவர் உரிமைப் பற்றிச் செய்யும் செயலைக் கீழ்ப்படுத்தாமல் ஏற்கும் நட்பாகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை:

பழைமை என்று சொல்லப்படுவதன் பொருள் என்ன என்றால், நெடுங்கால நண்பர் நம்மீது உரிமை எடுத்துக் கொண்டு பிழைபட நடந்தாலும் அதைப் பொருட்படுத்தாத நட்பு எனலாம்.

கலைஞர் உரை:

பழைமை பாராட்டுவது என்னவென்றால், பழகிய நண்பர்கள், தங்களின் உறவை அழியாமல் பாதுகாப்பதுதான்.

English Explanation:

Imtimate friendship is that which cannot in the least be injured by (things done through the) right (of longstanding intimacy).

 

👉குறள் 802:

நட்பிற் குறுப்புக் கெழுதகைமை மற்றதற்

குப்பாதல் சான்றோர் கடன்.

மு.வ உரை:

நட்பிற்கு உறுப்பாவது நண்பனுடைய உரிமைச் செயலாகும், அந்த உரிமைச் செயலுக்கு உடன்பட்டவராதல் சான்றோரின் கடமையாகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை:

நண்பர்கள் உரிமையுடன் செய்வதே நட்பிற்கு உறுப்பாகும். அவ்வுரிமையை எண்ணி மகிழ்வதே சான்றோர்க்கு நீதியாகும்.

கலைஞர் உரை:

பழைமையான நண்பர்களின் உரிமையைப் பாராட்டுகிற சான்றோர்க்குரிய கடமைதான் உண்மையான நட்புக்கு அடையாளமாகும்.

English Explanation:

The constituents of friendship are (things done through) the right of intimacy; to be pleased with such a right is the duty of the wise.

 

👉குறள் 803:

பழகிய நட்பெவன் செய்யுங் கெழுதகைமை

செய்தாங் கமையாக் கடை.

மு.வ உரை:

பழகியவர் உரிமைப்பற்றிச் செய்யும் செயலைத் தாம் செய்தது போலவேக் கருதி உடன்படாவிட்டால் அவரோடு தாம் பழகிய நட்பு என்ன பயன் தரும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை:

தனக்கு உடன்பாடு இல்லை என்றாலும், நண்பர் உரிமையாகச் செய்துவிட்டதைத் தானும் விரும்பிச் செய்தது போலவே காட்டவில்லை என்றால், நெடுங்காலமாகக் கொண்ட நட்பு என்ன பயனைத் தரும்?

கலைஞர் உரை:

பழைய நண்பர்கள் உரிமையோடு செய்த காரியங்களைத்தாமே செய்ததுபோல உடன்பட்டு இருக்காவிட்டால், அதுவரை பழகிய நட்பு பயனற்றுப்போகும்.

English Explanation:

Of what avail is long-standing friendship, if friends do not admit as their own actions done through the right of intimacy ?

 

👉குறள் 804:

விழைதகையான் வேண்டி இருப்பர் கெழுதகையாற்கேளாது நட்டார் செயின்.

மு.வ உரை:

உரிமையால் கேளாமலே நண்பர் ஒன்றைச் செய்தால், அந்த உரிமையைப் போற்றி விரும்பும் தன்மையோடு அச் செயலையும் விரும்பி உடன்பட்டிருப்பர் அறிஞர்.

சாலமன் பாப்பையா உரை:

தம் நண்பர் உரிமை எடுத்துக் கொண்டு தம்மைக் கேளாமலேயே ஒரு காரியத்தைச் செய்தால் அக்காரியத்தைத் தாம் அறிந்திருந்தாலும் நண்பரால் விரும்பிச் செய்யப்படுவது என்பதனால் அறிவுடையார் அதை ஏற்றுக் கொள்ளவே செய்வர்.

கலைஞர் உரை:

பழகிய நட்பின் உரிமை காரணமாக தமது நண்பர் தம்மைக் கேளாமலே ஒரு செயல் புரிந்து விட்டாலும்கூட நல்ல நண்பராயிருப்பவர் அதனை ஏற்றுக் கொள்ளவே செய்வார்.

English Explanation:

If friends, through the right of friendship, do (anything) without being asked, the wise will be pleased with them on account of its desirability.

 

👉குறள் 805:

பேதைமை ஒன்றோ பெருங்கிழமை என்றுணர்கநோதக்க நட்டார் செயின்.

மு.வ உரை:

வருந்ததக்க செயல்களை நண்பர் செய்தால் அதற்குக் காரணம் அறியாமை என்றாவது மிகுந்த உரிமை என்றாவது உணரவேண்டும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை:

நாம் வருந்தத்தக்கவற்றை நம் நண்பர் செய்வார் என்றால், அதற்கு அறியாமை மட்டுந்தானா, பெரும் உரிமையும் காரணம் என்று அறிக.

கலைஞர் உரை:

வருந்தக் கூடிய செயலை நண்பர்கள் செய்தால் அது அறியாமையினாலோ அல்லது உரிமையின் காரணமாகவோ செய்யப்பட்டது என்றுதான் எடுத்துக் கொள்ள வேண்டும்.

English Explanation:

If friends should perform what is painful, understand that it is owing not only to ignorance, but also to the strong claims of intimacy.

 

👉குறள் 806:

எல்லைக்கண் நின்றார் துறவார் தெலைவிடத்தும்தொல்லைக்கண் நின்றார் தொடர்பு.

மு.வ உரை:

உரிமை வாழ்வின் எல்லையில் நின்றவர், தமக்கு அழிவுநேர்ந்தவிடத்திலும் பழைமையாய் உறவு கொண்டு நின்றவரின் தொடர்பைக் கைவிட மாட்டார்.

சாலமன் பாப்பையா உரை:

நட்பின் எல்லையைக் கடக்காமல் வரம்பிற்குள்ளேயே நின்றவர், தம்முடன் நெடுங்காலமாக நட்புக் கொண்டவரால் கெடுதிகள் என்றாலும் அவரது நட்பினை விடமாட்டார்.

கலைஞர் உரை:

நீண்டகால நண்பர்கள் தமக்குக் கேடு தருவதாக இருந்தால்கூட நட்பின் இலக்கணம் உணர்ந்தவர்கள் அவர்களது நட்பைத் துறக்க மாட்டார்கள்.

English Explanation:

Those who stand within the limits (of true friendship) will not even in adversity give up the intimacy of long-standing friends.

 

👉குறள் 807:

அழிவந்த செய்யினும் அன்பறார் அன்பின்

வழிவந்த கேண்மை யவர்.

மு.வ உரை:

அன்புடன் தொன்றுதொட்டு வந்த உறவை உடையவர், அழிவுதரும் செயல்களை பழகியவர் செய்த போதிலும் தம் அன்பு நீங்காமலிருப்பர்.

சாலமன் பாப்பையா உரை:

தம் நண்பர் தமக்கு அழிவு தருவனவற்றையே செய்தாலும் நெடுங்காலமாக நட்பை உடையவர் நண்பர்மீது தாம் கொண்ட அன்பை விட்டுவிடமாட்டார்.

கலைஞர் உரை:

தம்முடன் பழகியவர்கள் தமக்கே எதிராக அழிவுதரும் காரியத்தைச் செய்தாலும்கூட அன்பின் அடிப்படையில் நட்புக் கொண்டவர் அதற்காக அந்த அன்பை விலக்கிக் கொள்ள மாட்டார்.

English Explanation:

Those who have (long) stood in the path of affection will not give it up even if their friends cause (them) their ruin.

 

👉குறள் 808:

கேளிழுக்கங் கேளாக் கெழுதகைமை வல்லார்க்குநாளிழுக்கம் நட்டார் செயின்.

மு.வ உரை:

பழகிய நண்பர் செய்த தவறு பற்றிப் பிறர் சொன்னாலும், கேளாமலிருக்கும் உரிமை வல்லவர்க்கு, அந்த நண்பர் தவறுசெய்வாரானால் அது பயனுள்ள நாளாகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை:

நண்பன் உரிமை எடுத்துச் செய்து பிழையை அடுத்தவர் எடுத்துக்காட்டியும் ஏற்றுக் கொள்ளாத நட்புரிமை உடையவர்க்கு நண்பன் பிழை செய்யும் நாள் பயனுள்ள நாளாம்.

கலைஞர் உரை:

நண்பர்கள் செய்யும் குற்றத்தைப் பிறர்கூறி அதனை ஏற்றுக் கொள்ளாத அளவுக்கு நம்பிக்கையான நட்புரிமை கொண்டவரிடத்திலேயே அந்த நண்பர்கள் தவறாக நடந்து கொண்டால் அவர்களுடன் நட்புக் கொண்டிருந்த நாளெல்லாம் வீணான நாளாகும்.

English Explanation:

To those who understand that by which they should not listen to (tales about) the faults of their friends, that is a (profitable) day on which the latter may commit a fault.

 

👉குறள் 809:

கெடாஅ வழிவந்த கேண்மையார் கேண்மை

விடாஅர் விழையும் உலகு.

மு.வ உரை:

உரிமை கெடாமல் தொன்று தொட்டு வந்த உறவு உடையவரின் தொடர்பைக் கைவிடாதவரை உலகம் விரும்பிப் போற்றும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை:

உரிமையை விடாது நெடுங்காலமாக வரும் நட்பினை உடையவர் கேடு செய்தாலும் அந்த நட்பை விட்டு விடாதவரை, அவரது நட்புள்ளம் குறித்து உலகம் விரும்பும்.

கலைஞர் உரை:

தொன்றுதொட்டு உரிமையுடன் பழகிய நட்புறவைக் கைவிடாமல் இருப்பவரை உலகம் போற்றும்.

English Explanation:

They will be loved by the world, who have not forsaken the friendship of those with whom they have kept up an unbroken long-standing intimacy.

 

👉குறள் 810:

விழையார் விழையப் படுப பழையார்கண்

பண்பின் தலைப்பிரியா தார்.

மு.வ உரை:

(தவறு செய்த போதிலும்)பழகிய நண்பரிடத்தில் தம் உரிமை பண்பிலிருந்து மாறாதவர், தம் பகைவராலும் விரும்பப்படுதற்குறிய சிறப்பை அடைவர்

சாலமன் பாப்பையா உரை:

பழைய நண்பர்கள் பிழையே செய்தாலும், அவருடன் பகை கொள்ளாது நம் நட்பை விடாதவர், பகைவராலும் விரும்பப்படுவர்.

கலைஞர் உரை:

பழமையான நண்பர்கள் தவறு செய்த போதிலும், அவர்களிடம் தமக்குள்ள அன்பை நீக்கிக் கொள்ளாதவர்களைப் பகைவரும் விரும்பிப் பாராட்டுவார்கள்.

English Explanation:

Even enemies will love those who have never changed in their affection to their long-standingfriends.

 

திருக்குறள் அடுத்த வாரம் தொடரும்….

✬✬அடுத்த பகுதியை வாசிக்க ... அழுத்துக... 

✬✬ஆரம்பத்திலிருந்து வாசிக்க...அழுத்துக...

Theebam.com: திருக்குறள்/01/ : கடவுள் வாழ்த்து:

"சாதிக் கொடுமை" [- சிறு கதை]



சாதி அமைப்புகளின் வரலாற்றைக் கொண்ட  பல ஆசியா சமூகங்களில், உதாரணமாக, தெற்காசியாவில் உள்ள பல்வேறு சமூகங்களிடையே இருந்ததைப் போலவே, சாதி அடிப்படையிலான பாகுபாடும் கொடுமையும் இலங்கைத் தமிழர்களிடையே பிரச்சினையாக இருந்த காலம் அது. இலங்கையில் உள்ள தமிழ் சமூகம் பெரும்பாலும் இந்துக்களிடம்  சாதி அமைப்பு பாரம்பரியமாக அவர்களின் சமூக மற்றும் கலாச்சார நடைமுறைகளில் குறிப்பிடத்தக்க பங்கைக் கொண்டு இருந்தது. என்றாலும் சாதி அடிப்படையிலான பாகுபாடு முன்பு இருந்ததைப் போல பரவலாகவோ அல்லது வெளிப்படையாகவோ இல்லாவிட்டாலும், அது தமிழ் சமூகத்தின் பல பகுதிகளில் இன்னும் ஓரளவு இருந்துகொண்டுதான் இருக்கிறது.

அன்றைய காலத்தில் யாழ்ப்பாணத்தில் "உயர்குடி" இந்துக்களே கோவில்களில் வழிபட அனுமதிக்கப்பட்டு வந்தனர். இவ்வாறே மாவிட்டபுரம் கந்தசுவாமி கோவிலிலும் தாழ்ந்த சாதி இந்துக்கள் அனுமதிக்கப்படவில்லை. 1950கள், 60களில் ஆலயப்பிரவேசப் போராட்டங்கள் யாழ்ப்பாணத்தில் எழுச்சி பெற்றன. 1956 சூலை 9 இல் நல்லூர் கந்தசுவாமி கோவில், வண்ணார்பண்ணைச் சிவன் கோவில், பெருமாள் கோவில் போன்ற பல புகழ்பெற்ற கோவில்கள் அனைவருக்கும் திறந்துவிடப்பட்டன. 1968 ஆம் ஆண்டில் பல நூற்றுக்கணக்கான தாழ்ந்த சாதி இந்துக்கள்  மாவிட்டபுரம் கந்தசுவாமி கோவிலின் முன்பாக சத்தியாக்கிரகப் போராட்டத்தை ஆரம்பித்தனர். இப்போராட்டத்தை வெள்ளாளர் எனப்படும் உயர்சாதி இந்துகள் செ. சுந்தரலிங்கம் தலைமையில் வன்முறைகள் மூலம் எதிர்கொண்டனர் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.  'உயர்குடிகளின்' எதிர்ப்புக்குத் தலைமை வகித்த செ சுந்தரலிங்கத்திற்கு "சமூக ஏற்றத்தாழ்வு ஒழிப்புச் சட்டத்தின்" கீழ் குற்றவாளியாக அறிவித்து ரூ. 50 தண்டம் மட்டுமே அறிவித்தது. இந்த செல்லப்பா சுந்தரலிங்கம் (1895 ஆகத்து 19 - 1985 பெப்ரவரி 11) இலங்கைத் தமிழ் அரசியல்வாதியும், கல்விமானும், வழக்கறிஞரும் ஆவார். இவர் நாடாளுமன்ற உறுப்பினராகவும், அமைச்சரவை உறுப்பினராகவும் இருந்தவர் என்பதும் குறிப்பிடத்தக்கது. அதே போல 1931 இல் இலங்கைக்கு சர்வஜன வாக்குரிமை வழங்கப்பட்டபோது, ​​ராமநாதன் எல்லா மக்களுக்கு வாக்குரிமை வழங்குவதை எதிர்த்து வேளாளர் சாதி ஆண்களுக்கு மட்டுமே வாக்குரிமையை இடஒதுக்கீடு செய்ய வலியுறுத்தினார் என்பது மற்றும் ஒரு வெட்கத்துக்கு உரிய தமிழ் அரசியல் வாதிகளின் செயலாகும். இது தான் அன்றைய நிலைப்பாடு.

அழகிய யாழ்ப்பாண நகரத்தில், முருகன் மற்றும் எழிலரசி என்ற இரண்டு இளம் மாணவர்கள் முறையே யாழ் மத்திய கல்லூரியிலும் வேம்படி மகளீர் கல்லூரியிலும் உயர் வகுப்பில் படித்து வந்தார்கள். ஒரு பிரகாசமான மற்றும் உறுதியான இளைஞரான முருகன் ஒரு தாழ்த்தப்பட்ட சாதியைச் சேர்ந்த குடும்பத்தில் பிறந்தவர். அவர் ஒரு வெற்றிகரமான பொறியியலாளராக வேண்டும் என்ற கனவுகளுடன் தனது புத்திசாலித்தனத்திற்கும் வசீகரத்திற்கும் பெயர் பெற்றவர். அவரது குடும்பம் தாழ்த்தப்பட்ட சாதி என்று தம்மை மற்றவர்கள் பாகுபடுத்தி பிரித்து தள்ளி வைத்ததால், எப்படியும் கல்வி மூலம் ஒரு சிறந்த எதிர்காலத்திற்கான பாதையை அமைக்க வேண்டும் என்ற நம்பிக்கையை அவன் தனக்குள் விதைத்திருந்தான்.  அதேநேரம்  எழிலரசி ஒரு நல்ல குடும்பத்தைச் சேர்ந்த படித்த, உயர் சாதிப் பெண். அவர் வழக்கறிஞர் ஆக ஆசைப்பட்ட ஒரு சிறந்த மாணவி ஆகும். அது மட்டும் அல்ல, அங்கு கடுமையாக இன்னும் இருக்கும் சாதி அடிப்படையிலான பாகுபாடும் மற்றும் பிரச்சினைகளில் உள்ள உண்மைகளை அறிய அவள் குடும்பத்திற்குள் அவளுக்கு வாய்ப்பு இருக்கவில்லை, அவளுடைய வளர்ப்பு சலுகை மற்றும் வசதிகளால் அந்த அனுபவமும் அவளுக்கு கிடைக்கவில்லை.

சாதி அடிப்படையிலான பாகுபாடு யாழ்ப்பாணத்தில் வெளிப்படையாக தெரியாவிட்டாலும், கூலித்தொழிலாளிகளாக இருந்த தனது பெற்றோர்கள் மனிதர்களை விட குறைவாக நடத்தப்படுவதை கண்டவன் என்பதால், அது அங்கு  ஆழமாக வேரூன்றி இருக்கிறது என்பதை உணர்ந்தான். உயர்சாதிக் குடும்பங்கள் தங்களை உயர்ந்தவர்களாகக் கருதி, அதிகாரத்தின் மீது இரும்புப் பிடியை வைத்திருந்தனர், அதே நேரத்தில் முருகனின் குடும்பத்தைப் போன்றவர்கள் அற்ப இருப்பை வெளிப்படுத்தவே போராடவேண்டி இருந்தது. சிறு வயதிலிருந்தே, முருகன் சாதிக் கொடுமையின் கடுமையான யதார்த்தங்களை, சாதி அடிப்படையிலான பாகுபாட்டையும் அதனால் தனக்கும் தன்னைப் போன்ற இளைஞர்களுக்கும் ஏற்படும் பிரச்சினைகளை கண்டவன், அனுபவித்தவன். எனவே சாதிக் கொடுமையின் சங்கிலியிலிருந்து விடுபட அறிவுதான் முக்கியம் என்று அவன் சிறுவயதில் இருந்தே நம்பினான். அது மட்டும் அல்ல, அந்த அறிவால் பெரும், பெரிய பதவி கூட ஒரு அந்தஸ்த்தை கொடுத்து, தான் கண்ட அநியாயங்களுக்கு எதிராக குரல் கொடுக்க உதவும் என்பது அவனின் திட நம்பிக்கை. அவன் தனது சாதியைச் சேர்ந்தவர்கள் மற்றும் அவர்களின் அவலநிலையில் அனுதாபம் கொண்ட மற்றவர்களின், ஒத்த எண்ணம் கொண்ட யாழ்ப்பாண வாசிகளின், குறிப்பாக சக மாணவர்களின் அனுதாபங்களை திரட்டுவதிலும் ஆர்வமாக இருந்தான். எனினும் இதனால் தனக்கோ அல்லது தன் குடும்பத்துக்கு என்ன நடக்கும் என்பதை அவன் அப்பொழுது சிந்திக்கவில்லை.

யாழ் மத்திய கல்லூரி மற்றும் வேம்படி மகளீர் கல்லூரி இணைந்து நடத்திய உயர் வகுப்பு மாணவர்களின் பட்டி மன்றம் ஒன்று ஒரு நாள் நடந்தது.  அதில் எழிலரசி பங்குபற்றி, தன் வாதமாக கூலி வேலை செய்து பிழைக்கும், பள்ளர் சமூகத்தில் பிறந்த திருநாளைப் போவார் நாயனார் என்ற நந்தனாருக்கு ஒரு ஒருநாள் அருகேயுள்ள திருப்புன்கூருக்குச் சென்று பெருமானை நேரில் கும்பிடவேண்டுமென்ற ஆசை பெருகியது. அன்பரின் ஆசை தீர்ப்பதற்கு பெருமான் நந்தியை விலகுமாறு செய்து நேரே தரிசனம் அளித்து எல்லோரும் சமம் என நிறுவினார் என்று பெருமையாக வாதிட்டார். முருகனுக்கு சிரிப்பு தான் வந்தது, தன் முறை வர, இவரை [எழிலரசியைச்] சொல்லி ஒரு குற்றமும் இல்லை. அவளுக்கு, அவள் வளர்ந்த முறையில் இவ்வளவு தான் தெரியும். என் அனுதாபம் அவளுக்கு என்று தொடங்கி, நந்தனார்  தாழ்த்தப்பட்ட குலத்தவர் என்பதால், அவரை சிலர் கோவிலுக்குள் சென்று வழிபட அனுமதிக்க வில்லை.  ஆகையால் கோவில் வாசலில் இருந்தபடியே, எட்டி எட்டி உள்ளே பார்த்தார். இறைவனின் உருவம் தெரியவில்லை. கருவறைக்கு முன்பாக இருந்த பெரிய நந்தி, மூலவரை மறைத்துக் கொண்டிருந்தது. எனவே மனவருத்தத்துடன் இறைவனை மனமுருகி பாடினார். ஆனால் அந்த இறைவன் கூட உள்ளே வா என்று கூப்பிடவில்லை?? என்றாலும் நந்தியை, சற்றே விலகி இருக்கும்படி பணித்து, வெளியில் இருந்தே தன்னை பார்த்து வழிபடு என்றே பணித்தார் என்பது எழிலரசிக்கு எங்கே விளங்கப் போகிறது என்று அவளை அவன் உற்றுப்பார்த்தான். 'அண்ணலும் நோக்கினான், அவளும் நோக்கினாள்!' கம்பனின் பாடல் அங்கு இருவருக்கும் தெரியாமல் அரங்கேறியது. ஆமாம் அவர்களுடைய கண்கள் ஒன்றை ஒன்று கவ்வி உண்டன, இருவரும் நிலை தடுமாறினர், இருவருடைய உணர்வுகளும் ஒன்றாகிவிட்டன. அவன் தன்னை சமாளித்தபடியே,

"நந்தியை விலத்தி-ஒரு அருள்

காட்டியவனை-எனக்குப் புரியவில்லை?

மந்தியின் துணைக்காக-ஒரு வாலியை

கொன்றவனை-எனக்குப் புரியவில்லை?"

"வருணத்தை காப்பாற்ற-ஒரு பக்தனை

நீ  அழைக்காதது-எரிச்சலை ஊட்டுகிறது!

கருணைக்கு அகலிகை-ஒரு சீதைக்கு

நீ  தீக்குளிப்பு-எரிச்சலை ஊட்டுகிறது!"   

என்று சொல்லி முடித்தான். எங்கும் கைதட்டல். தன்னை அறியாமலே, எதிர் வரிசையில் இருந்தாலும், எடுப்பான தோற்றமும், வசீகரக் கவர்ச்சியும், கூறிய ஞானமும் கொண்ட எழிலரசி, முருகனிடம் சென்று வாழ்த்து கூறினாள். என் தாயும் உன் தாயும் யார் யாரோ? -  உன்னை உயர்ந்தவள் என்கிறார்கள், என்னை தாழ்ந்தவன் என்கிறார்கள். என் தந்தையும் உன் தந்தையும் எம்முறையில் உறவானர்கள்? - தமிழ், தமிழன் என்ற உணர்வில் நாம் உறவினர்களே. எந்த உறவின் வழியாக நானும் நீயும் அறிந்துகொண்டோம்? சக மாணவன், மாணவி என்பதே எம் உறவு. செம்மண் நிலத்தில் பெய்த மழைநீர் போல அன்புடைய நம் நெஞ்சம் தாமாக ஒன்றுபட்டனவே! இருவர் வாய்களும் தமக்குள்ள முணுமுணுத்தன.

"யாயும் ஞாயும் யாரா கியரோ

எந்தையும் நுந்தையும் எம்முறைக் கேளிர்

யானும் நீயும் எவ்வழி யறிதும்

செம்புலப் பெயனீர் போல

அன்புடை நெஞ்சம் தாங்கலந் தனவே."

முருகன் மற்றும் எழிலரசி இருவரும் தங்கள் காதலை வெளிப்படையாக சொல்லக்கூடிய சூழல் அன்று இருக்கவில்லை. எனினும் இருவரும் பேராதனை பல்கலைக்கழகத்திற்கு சென்றதும், அவர்களுக்கு  வெவ்வேறு பின்னணிகள் இருந்தபோதிலும், அவர்கள் சமூக நீதிக்கான பகிரப்பட்ட ஆர்வத்தில் ஆழமான தொடர்பைக் ஏற்படுத்திய காரணத்தாலும், அன்று மேடையில் சந்தித்த கண்கள் அவர்களை விரைவில் பிரிக்க முடியாதவர்களாக மாற்றியது.

அவர்களின் அன்பு, உண்மையான மற்றும் தூய்மையானது, எல்லா முரண்பாடுகளுக்கும் எதிராக மலர்ந்தது. இருப்பினும், அவர்களின் உறவின் கிசுகிசுக்கள் மெல்ல மெல்ல யாழ்ப்பாணத்துக்கும் பரவியது. அது எழிலரசியின் குடும்பம் மற்றும் அவர்களின் உயர்சாதி சமூகத்தினரிடையே வெறுப்பைக் கிளறத் தொடங்கியது. அதே போல முருகன் குடும்பத்தினரும், உயர் சமூகத்தில் இருந்து வரக்கூடிய தொல்லைகள் குறித்து கவலையடைந்தனர். அவர்களின் காதல் ஒரு அச்சுறுத்தலுக்கு வந்தது அவர்களுக்கு சவால் செய்தது.

சமூக அழுத்தம் மற்றும் ஆழமாக வேரூன்றிய சாதி வெறியால்  எழிலரசியின்  குடும்பம் அவர்களின் காதல் உறவை கடுமையாக எதிர்க்க தொடங்கியது. எழிலரசியை உடனடியாக தொடர்பை முறித்துக் கொள்ளுமாறு கோரினர். அது மட்டும் அல்ல, அவளுக்கு உடனடியாக தங்கள் சமூகத்துக்குள் வரன் பார்க்க தொடங்கியதுடன், தங்கள் பணம், சாதி செல்வாக்கால் முருகன் குடும்பத்துக்கு தொல்லைகளும் கொடுக்கத் தொடங்கினர்.

இருவர் குடும்பத்துக்குள்ளும் பதற்றம் அதிகரித்ததால், அவர்களுக்கு என்ன செய்வது என்று புரியவில்லை. இருவரும் சமூக பாகுபாடு இல்லாமல் தங்கள் காதல் செழித்து வளரக்கூடிய வெளிநாட்டு உலகம் ஒன்றில் அடைக்கலம் தேடி ஓட முடிவு செய்தனர். என்றாலும், அதற்கிடையில் முருகனின் குடும்பத்தை அவர்களின் குடிசையில் இருந்து அடித்து துரத்த எழிலரசியின் பெற்றோர்களின் சதி முருகனுக்கு தெரிய வந்தது. அவனுக்கு என்ன செய்வது என்று புரியவில்லை. அவனுக்கு இப்ப பெற்றோர்கள், அவனின் தங்கை தம்பி முக்கியம்.

அவன் எழிலரசியுடன்,  அவளின் பெற்றோர் பார்க்கும் இளைஞனை திருமணம் செய்து வாழும் படி புத்திமதி கூறினான். தான் அவளின் எண்ணத்துடனே, சாதி அடிப்படையிலான பாகுபாடுகளை ஒழிக்க,  சாதிக் கொடுமை சம்பவங்களை ஆவணப்படுத்தி, அந்தந்த  அதிகாரிகளிடமும் புகார் செய்து, பரந்தபட்ட இயக்கம் ஒன்றை நிறுவி, அதற்கு தலைமை தங்கி இயங்கப் போவதாக கூறினான். அவள் எதுவும் பேசவில்லை. மௌனமாக இருந்துவிட்டாள். அது சம்மதத்தின் அறிகுறியா இல்லை கோபமா அவனுக்கு புரியவில்லை.

முருகனின் முயற்சிகள் கவனிக்கப்படாமல் போகவில்லை,  அதிகாரத்தின் மீதான தங்கள் பிடியை இழந்துவிடுமோ என்று பயந்த உயர்சாதிக் குடும்பங்களுக்கிடையில் அவன் விரைவில் எதிரிகளை உருவாக்கினான். அவனுக்கு எதிராக அச்சுறுத்தல்கள் விடுக்கப்பட்டன, சில சமயங்களில், அவனது உயிருக்கு ஆபத்து ஏற்பட்டது. ஆனால் முருகன்  நீதி மற்றும் சமத்துவத்திற்கான தனது உறுதிப்பாட்டில் அசைக்காமல் உறுதியாக நின்றான். ஆனால் அதே நேரத்தில் எழிலரசி, பெற்றோர்கள் பார்க்கும் எந்த வரன்களையும் சம்மதிக்காமல் பிடிவாதமாக இருந்தாள். மணந்தால் முருகன் இல்லையேல் சாதல் - அது தான் அவளின் முடிவாகிற்று.

ஒரு நாள் எழிலரசி முருகனை சந்தித்து தன் இறுதி முடிவை கூறினாள், தன்னால் இனிமேலும், பெற்றோரின் கட்டாய வேண்டுதலை தட்டிக்கழித்துக்கொண்டு வாழ முடியாது. தான் தற்கொலை செய்யப் போவதாக கூறிவிட்டு, உடனடியாக அவனை திரும்பி பார்க்காமலேயே புறப்பட்டாள். முருகனுக்கு இனிமேலும் அவளுக்கு ஆறுதல் கூறக்கூடிய நிலை இல்லை என்று புரிந்தான். அவளின் கையை ஓடிப்போய் பிடித்து, ஒரு முத்தம் கொடுத்தான். தானும் உன்னுடன் வருகிறேன். இருவரும் சாவில் இணைவோம். அங்கு சாதி இல்லை. அவள் அவனை பார்த்தாள்.  மீண்டும்  'அண்ணலும் நோக்கினான், அவளும் நோக்கினாள்!'. அது தான் அவர்களின் கடைசிப்  பார்வை.

"வேற்றுமை தெரிந்த நாற்பாலுள்ளும்

கீழ்ப்பால் ஒருவன் கற்பின்

மேற்பால் ஒருவனும் அவன்கண் படுமே"

பிறப்பால் நான்கு பிரிவுகள் உண்டு. அவற்றில் கீழ்க்குலத்தில் பிறந்த ஒருவன் கற்றிருந்தால் மேல்குலத்தில் பிறந்தவனும் அவனிடம் அடக்கமாவான் என்ற ஆரியப் படை கடந்த நெடுஞ்செழியனின் புறநானுறு 183, முருகன் மற்றும் எழிலரசி வாழ்வில் அர்த்தமற்று போயிற்று. இரு உடல்களும் ஒன்றாக ஒரு மரக்கிளையில் தொங்கிக்கொண்டு இருந்தன.

நாடகத்தில் காவியத்தில் காதல் என்றால்

நாட்டினர் தாம் வியப்பெய்தி நன்றாம் என்பார்

ஊடகத்தே வீட்டிலுள்ளே கிணற்றோரத்தே

ஊரினிலே காதல் என்றால் உறுமுகின்றார்

பாடை கட்டி அதைக் கொல்ல வழி செய்கின்றார்.‘

 

என்று பாரதி சொல்வது போல, இங்கே சாதி என்ற வெறி இருவரையும் பாடை கட்டி கொண்டு செல்ல வழிவகுத்து விட்டது.

 

நன்றி  

[கந்தையா தில்லைவிநாயகலிங்கம்,

அத்தியடி, யாழ்ப்பாணம்]